υποχαλινίδιος

-ία, -ον, Α

1. αυτός που βρίσκεται κάτω από τον χαλινό αλόγου

2. το θηλ. ως ουσ. ἡ ὑποχαλινιδία

(ενν. ἡνία) πιθ. ιμάντας που είναι δεμένος σε κάθε άκρο τού χαλινού και περνάει κάτω από την σιαγόνα τού αλόγου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + χαλινός + κατάλ. -ίδιος].